000. Prolog

Hiszpania, Madryt, 17 lipca 1995

Hiszpański Minister Magii, Alberto Ramirez uniósł dłoń i na sali zapadła cisza.

- Siedemnasty lipca, przesłuchanie w sprawie złamania przepisów Dekretu o Uzasadnionych Restrykcjach Wobec Niepełnoletnich Czarodziejów i Zasad Tajności Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów przez Sophie Isabelle Sanchez, zamieszkałej w Madrycie, przy San Luis numeru ósmego. Oskarżyciele: Alberto Juan Ramirez, minister magii, Samara Marina Altamirano, kierownik Depertamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów. Protokolant: Pablo Jorje Meraz. Świadek obrony: brak.

Alberto przeszył wzrokiem oskarżoną. Sophie poczuła jak jej serce zaczyna bić szybciej pod siłą jego spojrzenia. Drżącą dłonią odgarnęła blond włosy z twarzy. Czuła, jak się poci.

- Główny zarzut wobec oskarżonej jest taki – zaczął ze spokojem minister – że oskarżona z pełną świadomością łamania prawa, użyła Zaklęcia Niewybaczalnego w obecności mugola, co stanowi pogwałcenie paragrafu C dekretu z 1875 roku o Uzasadnionych Restrykcjach wobec Niepełnoletnich Czarodziejów, rozdziału trzynastego Międzynarodowego Kodeksu Tajności Czarów, a także paragrafu B dekretu z 1934 roku o Uzasadnionym Użyciu Klątw i Uroków. Sophie Isabelle Sanchez, zostałaś oskarżona o użycie morderczego zaklęcia na dwudziestu trzech osobach, jedenastu czarodziejach i dwunastu mugolach., w tym rodzicach Arletty Natalie Grande, dwunastoletniej mugolki. Czy przyznajesz się do popełnionych przestępstw?

Wzrok ministra znów spoczął na Sophie. Jednak dziewczyna nie odpowiadała, milczała, tępo wpatrując się w jakiś punkt przed sobą. Pierwsza, słona łza spłynęła jej po policzku. Przepraszam, Gwen – pomyślała dziewczyna, nawet nie zwracając uwagi na słowa ministra. Wciąż widziała przed sobą jej bladą, radosną twarzyczkę, która w jednym momencie pokryła się tysiącem blizn.

- Twoje milczenie uznajemy za potwierdzenie oskarżeń – oznajmił jej Alberto i rozejrzał się po sali wizengamotu. – Kto jest za skazaniem oskarżonej?

Sophie opuściła wzrok, zaciskając jednocześnie powieki. Nie chciała wiedzieć, nie chciała…

- Kto jest za oczyszczeniem oskarżonej ze wszelkich zarzutów?

Dopiero teraz Sophie rozejrzała się po sali. Nie dostrzegła ani jednej uniesionej ręki. Czuła jak łzy zapełniają jej oczy, odbierają wzrok.

- Skazana – ogłosił głośno Alberto Ramirez, a na sali rozległy się oklaski. – Zabrać ją.

Dwóch rosłych czarodziejów podeszło do dziewczyny i uniosło ją lekko w górę. Sophie z trudem stanęła na posadzce i zaczęła wolno zmierzać w kierunku wyjścia z sali. W pewnym momencie jeden z nich ją brutalnie popchnął do przodu. Sophie potknęła się o własne nogi i upadła na zimną posadzkę.

- Rusz się – warknął do niej czarodziej, ale blondynka wybuchła tylko spazmatycznym szlochem.

_________________________________

Witam wszystkich! Dopiero co zakończyłam tamtego bloga, a już mam pomysł na wersję poprawioną :D

Nie myślcie, że będzie to tylko historia Darmione, o nie, Darmione to tylko jeden z wątków. Myślę, że po prologu nie będziecie się tylko romansu spodziewać.